Ana içeriğe atla

Kendinizi Bulun

İçinizi bir dinleyin. Ne yapmak istiyorsunuz ? Deliler gibi şarkı söylemek , dans etmek ve daha niceleri. Dilerseniz bunlar yerine bunları niye yapmadığımızı/yapamadığımızı konuşalım. Bunlar için size birkaç neden sunabilirim. Utanmak , korkmak , yapamayacağımızı düşünmek gibi. aslında fark etmişsinizdir ki ne kadar şık çoğaltırsam çoğaltayım ya kendinden önceki şıkkın bi sonucu ya da nedeni olan bir şık karşımıza çıkıyor. Nedenler çoğaltılabilir ama bunların hepsi tek birden çıkma o da KORKULAR. Peki neyin korkusu bu bir sürü neden oluşturup adeta bizi bir zincir gibi sarıp kımıldamamızı engelliyor. Hepimiz yaşamak için en mükemmel özelliğimiz( bence tabi ) olan adaptasyona ihtiyacımız olması. Onun sayesinde her yere her koşula uyum sağlayabiliyoruz. Buraya kadar hiç bir sorun yok ama uyum sağladığımız toplum hayatı işleri bozuyor. Toplumda bir yerlere gelmeli ve kendi hayatımızı idam ettirmeliyiz bunun için ise alttan yukarı tırmanmalı ve herkes gibi ( buna NORMAL olmak diyiyorlar ) savaşmalıyız. Korku burada işte NORMALliğin dışına çıkarak toplum tarafından dışlanmak. Bu korku bizi biz olmaktan alı koyuyor ama toplumun bir parçası olmayı da biz kendi rızamızla kabul ediyoruz o zaman bağlantılı düşünecek olursak KENDİMİZ OLMAYI KENDİMİZ İSTEMİYORUZ. Dönün ve arkanıza bakın normallik uğruna nelerden vaz geçtik... Biraz fen ilimleriyle uğraştıysanız anlamak zor değil. Her birimiz sonsuz kombinasyon arasından belirleniyoruz buda yetmezmiş gibi farklı hayatlarda yoğrulup hazır oluyoruz bunca çeşitlilikte kombinasyonun arasından çıkan bunca insan nasıl olsun da tek bir gerçekliğe uysun bunu aklınız alıyor mu ?  Hepimiz farklıyız hem de çok farklıyız buna rağmen normal olmaya çalışıp duruyoruz.


ONE QUESTION: Yerinde duramayan herhangi bir şeyi belli bir kalıba mı sokmak daha kolay olur yoksa hiç bir şey yapmadan serbest bırakmak mı ? 

Ben her şeyin inanmaktan ibaret olduğunu düşünüyorum. Öyle önümüze koyulanlara hemen inanmayıp sorguluyoruz inanacaksak ta mutlaka sorguluyoruz. BİRAZ DAHA APTAL OLSAYDIK HER ŞEYİ YAPABİLİRDİK. Polyanacalık yapmak istemiyorum ama tamda öyle olmamız gerekiyor şimdi imkansızlıkları bir tarafa bırakın ve kendinize inanın ve en çok ne yapmak istiyorsanız onun için bir adım atın. Kendinizi bulmanız dileğiyle...  

Yorumlar

Unknown dedi ki…
ASLAN KARDEŞİM YÜREĞİNE KALEMİNE SAĞLIK..!
BEN HAYATIM BOYUNCA YAPAMADIKLARIMDAN PİŞMANLIK DUYMUŞ BİR İNSAN OLMAK İSTEMİYORUM DİYEBİLMEK EN GÜZEL DUYGULARDAN BİRİ..!
BİR DE BUNA İLKESİNİ EKLEYEBİLİRSEK;İŞTE O ZAMAN ZİNCİRLERİMİZİN UZUNLUĞU KADAR ÖZGÜR OLMAKTAN KURTULABİLİRİZ...!?
YAZINA GELİNCE; ASLAN KARDEŞİMİN YAŞAMINDAN ESPİRİLİ ÖRNEKLER BU YAZIYA DAHA BİR RENK KATARDI DİYE DÜŞÜNÜYORUM..! BİR DE KOMBİNASYON VS GİBİ YABANCI KELİMELERE BİR PARANTEZ AÇIP TÜRKÇESİNİ YAZARSAN BENİM GİBİ OTUZ SENE ÖNCE LİSEYİ BİTİRMİŞ ADAMLARA MATEMATİĞİ HATIRLATMIŞ OLMAZSIN..! DE VE DA BAĞLAÇLARINA DİKKAT ET..! BİRAZ DAHA UZUN OLSA YİNE OKURDUM BU YAZIYI AMA TADINI DAMAĞIMDA BIRAKACAK KADAR ACEMİ DAVRANMIŞSIN..!? AMA SONUÇ; ASLAN KARDEŞİM DEVAM,ARA VERMEDEN DEVAM..! SEVGİ İLE KALIN DUYCAN AĞBEYİN..!
Aslan DEMİR dedi ki…
Yorumunuz için ben teşekkür ederim değerli abim. Şakalar gülücükler hep benim hayatımın merkezinde olmuştur ama bu konu benim için biraz ciddi. İnsanların kendilerini sınırlandırmaya çalıştıklarını görmek beni çok üzüyor. Aynısını bende düşündüm ama kombinasyonu kombinasyon demekten başka nasıl açıklarım bulamadım :) De Da ya gelecek olursak dil bilgim hiç iyi olmadı ama elimden geldiğince titiz davranmaya çalışıyorum. Bundan önceki yazım sıkıcı uzunlukta olmuştu bu konu uzun olsa sıkmazdi ama ben yoğun ve kısa tutarak tam da amacım olarak yazımın tadının damağınizda kalmasıni istedim :) Bu neden acemi davranmak oluyor anlayamadım sadece ? Yol gösteren yorumlarınız oldukça devam edicem inşallah sağol değerli abim :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

BELİRSİZLİKLER

Anlaşılmazdır insanoğlu hemde çok büyük oranla. Çevremizde ki insanları TAM anlamıyla anlamanın ne kadar zor ve hatta bazen imkansız olduğunu hemen hemen hepimiz biliyoruz. Çevremizdeki insanlar kadar bizlerde öyleyiz aslında. Benim bir düşüncem var biliyorsunuz "Yanımızdan öylece sessiz sedasız geçen herkes bizim hayatımız için birer figüran ama gel gör ki biz de diğer insanların yaşantısında bir figüranız." Yani herkes bize göre ne kadar anlaşılmazsa bizde diğer herkes için en az o kadar anlaşılmazız. Kendimize başkasının yerinden bakamıyoruz ama zaman zaman insan kendini bile anlayamıyor. Etrafında dönen olayları , kendisinin olaylarının içindeki yerini ,olayların nasıl böyle bir hal aldığını çözemez ve birden kendisini kocaman bir karmaşıklığın içinde bulur.Bazen insanın nefesi çıkmaz , sanki etrafındaki herkes ellerini senin boğazına dolamış gibi gelir ve sen bir saniye durup ardına baktığında nasıl bu hale geldiğini anlayamadığın kaosun ortasında bulursun kendini. Haya

Uzun Bir Aradan Sonra

Merhaba arkadaşlar. Biliyorum uzun zamandır yazamadım ama malumunuz ki üniversite sınavlarını atlatmamız gerekiyordu. Bu senede şansımızı deneyelim dedik. Hazır giriyorken hazırlıklı girelim diye çalışmak için bloğu biraz ihmal ettim. Sınavı atlattıktan sonra daha fazla ayrı kalmamak lazım diye düşündüm. Bundan sonra düzenli bir yayın serisi oluşturmaya özen göstereceğim. Bundan önceki yayınlarımda aklıma gelen konularda eleştiriler yazıyordum veya küçük öykücükler yazıyordum anlayacağınız dengesiz yayınlar olusturuyordum ama bundan sonra daha düzgün ve daha kararlı yayınlar oluşturmaya çalışacağım. Bidaha ki sefere görüşünceye kadar allahaısmarladık

İçinde Bulunduğumuz Durum

Biz insanlar hep uğraş içindeyiz.hep bir planlar , hep bir şeyleri halletmeye çalışırız ama bu işler asla planladığımız gibi yada hayal ettiğimiz gibi gerçekleşmeye bilir. işte hayat ta bu dur zaten sen planlar yaptıkça başına gelen şeydir hayat. şimdi benim açımdan düşünecek olursak. Durmaksızın devam eden bir yarışın parçasıyım. benim gibi milyonlarca kişinin içinde bulunduğu yarışta bulunma sebebimiz GELECEĞİMİZİ  palanlamakmış. Bu yarışta değişen tek şey yarışçılar. Bugün yarışan bensem yarın başkası ama sistem hep aynı.Herkes bir şeylere zorlanıyor ve hiç sorgulamadan o eylemleri gerçekleştiriyoruz. Bunlardan biride bu yarışı herkes gibi oynayarak tamamlamaz san bir geleceğin yokmuş gibi gösterilmesi.  Biz de "Hı madem öyleymiş bizde öyle yapalım " diyerek herkesin yaptığını yapıyoruz. Evet bunları bende yaptım belki ama gerçekleri gördükten sonra keşke yapmasaydım diyiyorum. Mesela bizi kurtaracak olan şey çok ders çalışmak mı ? HAYIR kesinlikle değil. Herkes birbirin