Merhaba arkadaşlar biliyorum yine geç kaldım belki bu çoğunuzun umurunda değil ama ben yine de özrümü diliyorum kusura bakmayın.Geç yazmamın sebebi aman aman oturup da konu bulamamak değil tabi ki her zaman ki gibi yayınıma başlarken hazırlıksızım.Kulağımda müziğim kucağımda bilgisayarla sizlere ulaşmam için gerekli olan köprüyü tamamlamış oluyorum.Her insanın kötü zamanları olur bu doğru ama öyle anlar gelip dayanır ki kapımıza elimizde avucumuzda bulunan her şeyimizi bizden alır götürür.ne inancımız kalır elimizde ne de tutunacak bir dalımız.İyi hoşta böyle durumlarda ne yapılmalıdır ? Yapılabilecek tek bir şey vardır o da yakınlarınızın sizi kaldığınız yerden kaldırmak ve tekrar devam edebilmeniz için size biraz inanç vermesi gerekir. Uğruna gidilebilecek ,hatta ona inanacak bir şey varsa elinize o zaman sanki bu hayat senin için yeniden başlıyorcasına heyecan dolar. Buraya kadar her şey güzeldi peki ya yakınlarınız sizi o karanlıktan çekip almak yerine karanlığa doğru itiyorsa ne